زمان بین سالهای ۱۳۰۰تا ۱۳۰۲قمری است، یعنی درست ۲ دهه پیش از وقوع انقلاب مشروطه؛ مکانی که از آن زمان تا کنون مأمن عزاداران حسینی بوده است و هرسال در روز عاشورا محلی میشود برای سوگواری.
در مرکز این عکس، مردانی دیده میشوند که بر سر و سینه میزنند و گرداگردشان را خیل عاشقان حضرت پر کردهاند و تماشا میکنند و جالب است که ۳-۲ نفر در جلوی تصویر، بیتوجه به مراسم برگشتهاند و به دوربین نگاه میکنند.
در سوی چپ عکس، اما عمارتی رخنمایی میکند که به نام تلگرافخانه شهرت داشته است.
عکاس هم علیخان والی است که در آنبرهه حاکم این شهر بود و خود البته عکاسی چیرهدست. او که پدرش، وزیرمختار ایران در روسیه بود در آن کشور با
فن عکاسی آشنا شد و از تاریخ، طبیعت و مردم شمالغرب ایران عکسهای بینظیری ثبت کرده است.